از سویی دیگر آموزش مجسمه سازی باعث تقویت نگاه جزیی‌نگر در هنرآموز نیز می‌شود زیرا فرد در روند آموختن درمی‌یابد که باید با دید بهتری به مشاهده و پردازش محیط اطراف بپردازد.
به همین خاطر است که یک هنرمند مجسمه‌ساز به افق دید گسترده‌ای در رابطه با پیرامون خود دست پیدا می‌کند.
زیرا آموخته است که در مواجهه با جزییات بی‌تفاوت نباشد و با پرورش فکر خلاقش، دل هر ذره را بشکافد و دنیای درون آن را ببیند.

هنر مجسمه سازی قدرت تمرکز ذهن را نیز افزایش می‌دهد چراکه یک هنرمند در زمان ساخت مجسمه باید زمان و فکر زیادی برای جزییات یک اثر صرف کند تا بتواند قطعه نوآورانه‌ای خلق کند.

از طرف دیگر جنبه‌های روانی این هنر را نیز نمی‌توان نادیده گرفت.
روانشناسان بسیاری، هنر مجسمه سازی را تسکینی برای رهایی از تشویش‌های زندگی روزمره می‌دانند.
زیرا آموزش این هنر، فرصتی را به وجود می‌آورد تا فرد به‌دوراز مشغله‌های روزمره تنها روی ایده‌های ذهنی و حرکت دست‌هایش تمرکز کند و در طی روند خلق اثر هنری‌اش، انرژی‌های منفی‌اش را تخلیه و افکار آزاردهنده را از خود دور کند.

از چه متریالی برای ساخت آرماتور استفاده می‌شود؟

آرمیچر یا آرماتورها معمولا از سیم ساخته می‌شوند، به خصوص در مجسمه‌های کوچک‌تر استفاده از سیم عملکردی عالی خواهد داشت، زیرا به راحتی می‌توان آن را به هر شکلی دست کاری کرد. با کارهای بزرگ‌تر، ممکن است موادی مانند PVC را برای ساخت آرماتور انتخاب کنید. نکته کلیدی این است که از ماده ای استفاده کنید که در حین کار، پایه ای را برای قطعه فراهم کند و پس از تکمیل آن، از آن پشتیبانی کند. این پایه باید با دوام و در عین حال سبک باشد.